Column Daniel Seesink: Simply lovely



Laten we het eens hebben over vertrouwen binnen de sport, de autosport om precies te zijn. Als Formule-1 liefhebber had ik mijn agenda in het weekend van 4 en 5 september vrijgemaakt om geen minuut te missen van het spektakel op Circuitpark Zandvoort. Het was nog spannend of de race zou doorgaan, aangezien kort voor de eerste meters op het asfalt een kort geding over de stikstofproductie diende. Onsportief gedrag van de dagende partij? Of een terechte poging om het milieu rondom het circuit te beschermen - waar overigens al decennialang door andere raceklassen een aardige hoeveelheid stikstof wordt geproduceerd. Zegt u het maar. De organisatie had vertrouwen in een voor hen goede afloop. En terecht, naar later bleek.

De vrije trainingen konden beginnen. Een opmaat voor een werkelijk fantastisch race-evenement. Na 36 jaar en jarenlang lobbyen en heel hard werken weer een Formule-1 race in Nederland. Door corona was de race een jaar vooruit geschoven. Dit heeft de organisatie er niet van weerhouden om vertrouwen te houden in het behalen van een kristalhelder doel dat zij zichzelf hadden gesteld. Extra motiverend: ‘we’ maakten voor het eerst in de geschiedenis kans op een Nederlandse winnaar. Na de derde vrije training had Max Verstappen de snelste tijd neergezet. Vol vertrouwen ging het naar de kwalificatie op zaterdag. Die verliep zeer voorspoedig. Waar Max’ schoonvader Nelson Piquet de laatste poleposition in 1985 haalde, was het deze keer de beurt aan Max zelf om de eerste plaats in de startopstelling te bemachtigen. Pole position betekent in Zandvoort een grote kans op de overwinning. Inhalen op het korte, smalle circuit met veertien bochten zal lastig worden voor de andere rijders. Dat geeft vertrouwen. Maar de afgelopen races hebben bewezen dat de run naar de eerste bocht roet in het eten kan gooien.

Alles hing dus af van de stuurbeweging die de bolide van Max door de Tarzanbocht zou sturen. Een bocht die zijn naam te danken heeft aan de uit de kluiten gewassen oud-buurman van het circuit die zijn tuintje moest opgeven om de bocht destijds te kunnen aanleggen. Dat wilde hij alleen doen toen hem werd aangeboden dat de bocht zijn bijnaam zou krijgen. In het tv-programma Ter Land Ter Zee en in de Lucht kreeg de bocht landelijke bekendheid toen daar met Dafjes achteruit werd gereden, met het onnavolgbare commentaar van Andre van Duin - “me gras, me gras”.

Terug naar de Formule-1 race. Op zondagmiddag 15:00 uur gingen de rode lampen uit en volgde een spektakel dat iedere raceliefhebber op het puntje van zijn stoel liet zitten. Vol vertrouwen dook Max als eerste en enige de Tarzanbocht in om de leiding niet meer af te staan tot aan de finish. De verwachtingen die door ieders vertrouwen hoog waren, werden beantwoord door de overwinning van Max. Hij staat nu weer eerste in het kampioenschap. De oranjezee ontplofte, Davina Michelle zong het Wilhelmus als geen ander en wij hebben er het volste vertrouwen in dat Max dit jaar wereldkampioen wordt. Simply lovely.


Daniel Seesink, Bewust Zoo verzorgt verrassende lezingen en masterclasses voor bedrijven en overheden. Daarin gebruikt hij de biologie van het gedrag van dieren als spiegel voor het gedrag van mensen. Het gedrag van apen vormt daarbij de voornaamste inspiratiebron. Daniel is aangesloten bij Speakers Academy.
NB: Het auteursrecht op de content op deze website en in de (online) magazines wordt door de uitgeverij voorbehouden.


Tags: Column Bewust Zoo Daniel Seesink Dierengedrag Formule 1
Algemene voorwaarden | privacy statement